Dag 024 Porto

Langs de kustweg met zicht op het lange strand van Matosinhos reed ik via de N28 het noordelijk deel van Porto binnen. Het was 16⁰C en het motregende. Ik parkeerde bij het winkelcentrum Brasilia. Met mijn vouwfiets trotseerde ik het autoverkeer en over brede straten bereikte ik het eerste doel Café Majestic voor de lekkerste koffie (zonder gebak). Een klein vermogen dat kopje, maar dan verblijf je ook in grandeur en in de art nouveaustijl. Ik was er niet erg op gekleed, maar werd evenwel correct bediend. De elite van de stad moest nog binnenkomen.

Porto ~ Cafe Majestic

Ik fietste verder. De S.Ildefonso heeft een gevel van azulejos. Via het Praca Batalha kwam ik bij het langgevelige bisschoppelijk paleis en kathedraal, dat ik bezocht en vandaar ging ik eerst het mooiste stationsgebouw S.Bento van de wereld binnen en vervolgens de Ribeira in, een wijk met smalle straatjes, kleurige gevels, winkeltjes, werkplaatsen en wasgoed. Sinds mijn bezoek in 1996 is de stad als culturele hoofdstad (2001) en het EK Voetbal (2004) wel behoorlijk opgeknapt. Ik wandelde over de kade langs de portschepen op de Douro.

Station S.Bento

Het was weer voor een museum en uit de mogelijkheden koos ik voor het Museo de Etnografia e Historia. Niet eens langs vele schilderijen en beelden, maar voorwerpen uit de regio. Ik bleef er -met de lunch mee- langer dan gepland. Ik besloot de middag op het centrale plein bij het standbeeld van Dom Pedro V en de Clerigos Toren, waar ik in mei-1996 de studenten in de kleuren van hun college zo feestelijk voorbij had zien trekken. De sfeer was nu neerslachtig en gehaast. 

Ik neusde nog even in boekwinkel Lello en keerde terug naar de camper. Ik haalde in de super wat boodschappen. En vertrok door de agglomeratie die 2,5 mensen telt over de Ponte de Arrabida en de Douro naar het golfterrein van Quinto do Fojo waar ik me veilig voelde voor weer een nacht. Het was opgehouden met regenen.