Ad & Tiny zijn uitstekende reisgenoten. We kunnen het erg goed met elkaar vinden. Ze zijn geinteresseerd en hebben zelf heel wat te melden. Na vele dagen solo reizen ervaar ik het als aangenaam om te kunnen delen. Zij kennen en respecteren mijn doelstelling om alleen een jaar solo door Europa te reizen. Inmiddels hebben ze mijn reisblog helemaal doorgenomen, wat ik merk aan hun opmerkingen en vragen. En dat terwijl mijn meest trouwe lezers zijn afgehaakt....
We gingen over de rechte, lange E8 naar het noordwesten. Wat ik wist is dat de landschappen eentonig kunnen worden: naaldbossen, rivieren en meertjes, akkers en weiden, kleine dorpen. We reden op gepaste afstand achter elkaar en hielden bij zonnig weer en 21⁰C halt in Mynämäki.
Na 91km kwamen we om elf uur aan de kust bij Rauma. We wilden niet zo veel en ver reizen. Het schema was bepaald. Het is een middelgrote plaats met opvallend veel houten huizen in allerlei vormen en kleuren. Scheepsbouw en papierindustrie zijn de voornaamste economische activiteiten. Voor het eerst zag ik in Finland ook vervallen panden. De oranjekleurige kerk was een foto waard. En de straten zijn met keien geplaveid, mooi om te zien maar vreselijk om er te wandelen en fietsen.
Aan de scherenkust vonden we een voortreffelijke camperplek in Kaivopuisto. Er was een kiezelstrand bij helder water, waar eerst Ad en Tiny naakt in doken en ik hen volgde. Ik was meteen 20 jaar jonger. We converseerden en lachten veel vooral over hollandse gewoonten. Maar hun complexe familietoestanden keerden steeds terug. Wat erg om met kinderen en kleinkinderen geen goed contact meer te hebben. Zij vinden dat het door "aangetrouwd" komt. Maar ik ontdek geleidelijk ook wel hun mindere kanten: te rationeel, te academisch vaak ook. En het ergste: te overtuigd van eigen normen & waarden en hun gelijk. Tja.
In het westen ging de zon onder na een relaxte dag. Na de gezamenlijke maaltijd bezochten we in de stad een folkloristische festiviteit op het terrein van het oude franciscaner klooster.
Rauma
Na 91km kwamen we om elf uur aan de kust bij Rauma. We wilden niet zo veel en ver reizen. Het schema was bepaald. Het is een middelgrote plaats met opvallend veel houten huizen in allerlei vormen en kleuren. Scheepsbouw en papierindustrie zijn de voornaamste economische activiteiten. Voor het eerst zag ik in Finland ook vervallen panden. De oranjekleurige kerk was een foto waard. En de straten zijn met keien geplaveid, mooi om te zien maar vreselijk om er te wandelen en fietsen.
Aan de scherenkust vonden we een voortreffelijke camperplek in Kaivopuisto. Er was een kiezelstrand bij helder water, waar eerst Ad en Tiny naakt in doken en ik hen volgde. Ik was meteen 20 jaar jonger. We converseerden en lachten veel vooral over hollandse gewoonten. Maar hun complexe familietoestanden keerden steeds terug. Wat erg om met kinderen en kleinkinderen geen goed contact meer te hebben. Zij vinden dat het door "aangetrouwd" komt. Maar ik ontdek geleidelijk ook wel hun mindere kanten: te rationeel, te academisch vaak ook. En het ergste: te overtuigd van eigen normen & waarden en hun gelijk. Tja.
In het westen ging de zon onder na een relaxte dag. Na de gezamenlijke maaltijd bezochten we in de stad een folkloristische festiviteit op het terrein van het oude franciscaner klooster.
Nee hoor ... Ik lees jouw blog elke dag! ;-)
BeantwoordenVerwijderenDank je BUrro. Je bent wel mijn trouwste volger door de jaren heen...
BeantwoordenVerwijderen