Nergens in Europa zijn de temperaturen zo laag als aan de noorse kust, dus het werd tijd om te verkassen. Richting Midden-Zweden waar het niet veel warmer zou zijn, omdat daar de hoogste bergen en ski-oorden liggen. Maar het was voor mij een tussenstation.
Het eerste deel van de route via Stjørdal en het vliegveld kende ik al. Over de E14 ging het langs de Stjørdalselva en plaatsen als Hega, Meråker en Kopperå naar de noors-zweedse grens die met liniaalstrepen getrokken lijkt. Onderweg maakte ik bij de Flora-camping een korte stop. Ongelooflijk dat landgenoten er in de meerderheid waren. Wat een reislustig volk zijn we toch!
Midden-Zweden
Het duurde maar kort en ik mocht over de grens en pauzeerde in Storlien, dat in een glooiende omgeving met meren ligt. Ik reed na 120km door Enafors en overzag een groot meer met het eiland Granön. Âre is het wintersportcentrum, maar daar ging ik niet heen.
Wat steeds weer opvalt, eigenlijk sinds Polen, zijn de enorme lege gebieden die er nog in Europa zijn. Prachtig vaak en vrijwel onbewoond. Ik zag behoudens de kleine plaatsen voornamelijk vakantiewoningen.
Ik besloot uiteindelijk om na 156km op de camping van Duved te gaan staan in het waterrijke gebied van de Indalsälven en de bergbanen naar hoogtes.
Duved
De ligging is prachtig. En alles straalt welvaart uit: straten, gebouwen, winkels, auto's. Een markant kerkgebouw. Ook de camping was uitstekend geoutilleerd. Ik nam er plaats tussen de campers en trof er ook Ad & Tiny, die vriendelijk groetten en waarmee een kort praatje werd gemaakt. En voorts zette ik me aan het internetten, lezen en kijken naar eredivisie-voetbal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten