Dag 094 Peniscola

Bij redelijk weer vertrokken uit Castellon. Aanvankelijk langs de kust, door Benicasim en Orpesa, dat ik nog kende van zondag 20 mei 2001. Badplaatsen zonder veel charme. Wij wandelden destijds over de boulevard, langs de rotskust naar de vuurtoren; op een terras kwamen we na het bezoek aan Valencia eindelijk wat tot rust, want het programma was voor die dag eigenlijk overladen.

Nu reed ik op m'n gemak en koos voor een bezoek aan het nationale park del Desert. Een fraai stukje natuur waar ik de escotheo langdurig op een fraai uitzichtspunt parkeerde en er een heerlijke omelet verorberde. 

Na het dorp Cabanes kwam ik weer op een provinciale weg door het heuvelachtige landschap. Aan de kust ligt de Serra d'Irta. Langs het vliegveld naar Torreblanca. Alcala de Xivert was eindelijk weer eens de moeite waard door haar ligging en dorpskerk. Minder aandacht had ik voor S.Magdalena, want Peniscola aan de kust trok als een magneet.

Ik heb daar gedenkwaardige dagen-weken-vakanties doorgebracht. Een vriend en ex-collega wilde er een huis bouwen, nadat hij alle schepen in NL achter zich had verbrand. Hij smokkelde deviezen uit Luxemburg, maar kon met zijn geld niet veel, want makelaar en aannemer trokken hem een poot uit. We emailden veel en hij was soms ten einde raad. 

Ik ging enige keren solo naar hem, maar in 2002 ook met mijn vrouw. Ik schilderde de lange muren om zijn huurhuis en mijn vrouw cleande het huis. Maar zijn egoisme en egocentriciteit verpestte elk contact. Toen hij me ook nog eens teveel voor zijn afgebeulde auto liet betalen -de deal was via email geregeld- betekende dat het einde van bijna 30 jaar vriendschap. 

Peniscola ~ Lloma Bella 14

Ik wist in Peniscola nog goed de weg en vond een uitstekende plek op camping Ferrer. Ik bezocht de urbanisatie Lloma Bella waar hij zijn huis had, want sinds enige jaren woont hij over de grens bij Venlo. Ik informeerde bij de huidige bewoner die mij doorverwees naar een duitser waar hij veel contact mee had en handelde. Toen ik mij voorstelde, wilde hij maar al te graag zijn relaas doen over die verdammte Peter. Dat is een apart verhaal. 

De avonduren bracht ik door op het schilderachtige schiereiland, waar vele souvenirwinkeltjes, boetieks, eettentjes en café's zijn.